Aşağıda CODEPINK eş direktörü Danaka Katovich’in 8 Mart Cuma günü Filistin Feminist Kolektifi’nin Filistin için Uluslararası Kadınlar Günü Nöbeti’nde yaptığı konuşmadan bir bölüm yer almaktadır
CODEPINK hâlâ her gün iletişim halinde olduğum kadınlar tarafından kurulduğunda üç yaşındaydım. Dolayısıyla 2000’li yılların başında ABD’nin istila ve işgallerine giden yolda onların Amerika’daki diğer “feminist” gruplarla ne tür söylemsel savaşlara girmek zorunda kaldıklarını duyabildim. Medya ya da politikacılar Kabil ya da Bağdat’ta başları bağlı kadınların fotoğraflarını gösterip, onlara güç kazandıracak olanın aslında ABD ordusu olduğu konusunda ısrar ediyorlardı.
Bu düşüncenin, en azından bizim için, köklerini ırkçılık, küçümseme ve açıkçası kadın düşmanlığından aldığı açıktır. Burada bu küçümseme, lütuf kısmından bahsetmek istiyorum ve batıdaki bir feminist olarak, batıdaki feminist bir örgütün parçası olarak küçümsemeyi pencereden dışarı atmanın benim sorumluluğum olduğunu nasıl hissettiğimden ve bunun şu anki gibi inanılmaz derecede önemli anlarda ne tür bir politik netlik sağladığından bahsetmek istiyorum.
Bunun için “küçümseyici” kelimesinin tanımına baktım, sırf acaba zaten bilmediğim bir şey söyleyip söylemeyeceğini görmek için. Bu kelimeyi daha önce duymuş olsaydık hemen büyüklük taslamak ya da insanları küçük görmek gibi bir anlama geldiğini düşünürdük. Ancak küçümsemenin tanımına “hor görme” de dahildir. Hor görme, birinin sizin saygınıza layık olmadığını hissetmektir.
Anaakım batılı feministlerin Filistinli, Arap ve Müslüman kadınlar hakkında nasıl konuştuklarını biliyoruz. Savaş ve işgalin onlara bir şekilde yardımcı olacağı ya da onları ezenlerin kadınlara kendilerinden daha iyi davrandıkları konusunda dolaylı ya da dolaysız yollarla ısrarcı olmaları buna örnek olarak verilebilir.
Tammy Duckworth ya da Nancy Pelosi gibi “feministler” her zaman İsrail’in kadınlara çok iyi davrandığını kabul edeceklerdir, sanki İsrail tarafından öldürülen ve istismara uğrayan Filistinli kadınlar hiç yokmuş gibi. Bunun alt metninde Filistinli kadınların kendileri için neyin iyi olduğunu bilemeyecekleri yatmaktadır. Bu hor görmedir. Bu feminizm değildir.
Feminizm konusunda küçümsemeyi reddeden bir bakış açısına sahip olmak, ABD “kadınları özgürleştirme” kisvesi altında Afganistan’ı işgal etmekten bahsederken pek çok insanın düştüğü tuzaklardan kaçınmamızı sağlar.
New York Times 7 Ekim’de toplu tecavüzle ilgili bir haber yayınladığında, “kanıtınız nerede?” diye sorabildik.
Ve bu soruları sormakta haklıydık, değil mi? Haberin maksadı Batı’daki feministleri Filistin halkına yönelik süren soykırımı desteklemeleri için harekete geçirmek olduğunda, pek çok soru sormamız gerekirdi. Kanıta ihtiyaçları yoktu. İhtiyaçları olan tek şey, tamamen kendi uydurdukları bir şeyin intikamını almak için Filistinli kadınların üzerine bomba yağdırılmasına Batılı kadınların, rıza göstermesiydi. İsrailli kadınlara Filistinli kadınlardan daha fazla değer vermemizi talep ettiler, çünkü onlar böyle yapıyordu.
Küçüksemeyen bir feminizm böyle anlarda sarih hareket etmemizi sağlar. Alçakgönüllülükle hareket etmemizi sağlar. Sadece kendi aşırı özel bağlamlarımızda değil, dünyanın her yerindeki kadınlarla gerçek bir dayanışma içinde olmamızı sağlar. Sadece bireyler olarak kendimiz için neyin en iyi olduğunu bilebiliriz; bir bütün olarak kadınlar için neyin en iyi olduğunu ise Filistin direniş mücadeleleri ve tüm dünyada toplumsal cinsiyet baskısı altındaki insanların mücadeleleri şekillendirilecektir. Filistin özgür olana kadar ve sonrasında da hepimiz bu keskin netlikle, küçümsemeden hareket edelim.
Global Research sitesinden alınmıştır: https://www.globalresearch.ca/we-need-feminism-free-of-condescension/5852010